2008 yılını uğurlamaya günler kala yeni bir yıla umutla başlamak gerek. Geçirdiğim bu yıl benim için hayal kırıklıkları, hastalık ve ölümle sonuçlandı, istemeye istemeye de olsa kaybettiğim babamın beni hep umut dolu istediğini düşünerek umutla bakmaya çalışıyorum yeni yıla.
Aslında özel günler dışında da insanların hediyeleşme geleneğini sürdürmesi gerektiğini düşünen biri olarak bir kez daha anladım ki, sevindirmeyi ihmal etmemek gerekiyor. Bu tip özel günler malesef ülkemizde tüketimi artırmak amaçlı sahneler sergiliyor. Şartlar el verdiğince bir şeyler almak, bana göreyse "yapmak" yani el emeğiyle oluşturulmuş bir şeyleri sevdiklerimize vermek en güzeli.
Gönül almanın tek yolu hediye mi? Hayır. Kartpostallar vardı ben çocukken ve elimden geldiğince yaşatmaya çalıştığım, kendi yaptığım kartpostallar. Adım adım yaklaştığımız bu yeni yıl başlamadan sevdiklerinize kart atmayı unutmayın. E-Kart değil ama posta yoluyla...
Sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder